Vrijednost posta

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ. أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ ۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۚ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ ۖ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ ۚ وَأَن تَصُومُوا خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ.

”O vjernici, propisuje vam se post, kao što je propisan onima prije vas, da bi ste Njega bili svjesni, neznatan broj dana; a onome od vas koji bude bolestan ili na putu – isti broj drugih dana. Onima koji ga jedva podnose – otkup je da jednog siromaha nahrane. A ko drage volje da više, za njega je bolje. A bolje vam je, neka znate, da postite.”[1]

كُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ يُضَاعَفُ، الحَسَنَةُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا إِلَى سَبْعمِئَة ضِعْفٍ، قالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: إلَّا الصَّوْمَ، فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِهِ، يَدَعُ شَهْوَتَهُ وَطَعَامَهُ مِنْ أَجْلِي لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ: فَرْحَةٌ عِنْدَ فِطْرِهِ، وَفَرْحَةٌ عِنْدَ لِقَاءِ رَبِّهِ وَلَخُلُوفُ فِيهِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ.

”Svako djelo sina Ademovog se uvećava, dobro djelo se desetorostruko nagrađuje, pa sve do sedam stotina puta. Rekao je Allah Uzvišeni: ‘Osim posta, on je Moj i Ja za njega posebno nagrađujem. Ostavio je svoje prohtjeve i hranu zbog Mene, a postač će imati dvije radosti: radost prilikom iftara i radost prilikom susreta sa svojim Gospodarem, a njegov zadah je bolji kod Allaha od mirisa mošusa/miska’.”[2]

الصَّوْمُ جُنَّةٌ مِنْ النَّارِ وَلَخُلُوفُ فَمِ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ وَإِنْ جَهِلَ عَلَى أَحَدِكُمْ جَاهِلٌ وَهُوَ صَائِمٌ فَلْيَقُلْ إِنِّي صَائِمٌ.

”Post je štit od vatre. Zadah iz usta postača je draži Allahu od mirisa miska. Ako ga neka neznalica napadne, neka kaže: ‘Ja postim.”’[3] 

Ovaj plemeniti ajet i hadisi ukazuju da je post osnova u razvijanju svijesti prema Uzvišenom Allahu, te da se radi o specifičnom ibadetu kojeg je Uzvišeni Allah Sebi posebno odabrao između drugih djela. Post ima poseban stepen kod Uzvišenog Allaha i uzdignut je nad drugim ibadetima, jer je Uzvišeni objasnio da se nagrada povećava za dobra djela, a izuzeo je post, jer je veličinu nagrade za njega ostavio Sebi, pa čak i promjena mirisa u ustima postača zbog gladi i žeđi ima vrijednost kod Uzvišenog Allaha i draža mu je od mirisa miska, jer ta promjena mirisa dolazi zbog robovanja Allahu i pridržavanja Njegovih naredbi.

Nakon gladi postač dobija dvije sreće; prva je kada na kraju dana prekine svoj post iftarom i druga je kada se susretne sa svojim Gospodarem i vidi koliko je veličanstvena nagrada koju mu je On pripremio. Uzvišeni Allah nagrađuje Svoje robove prema Svojoj milosti i plemenitosti, a ona nema broj niti je ograničena. Zbog toga je Ebu Umama, r.a., rekao Poslaniku, s.a.v.s.:

قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مُرْنِي بِعَمَلٍ ‏قَالَ :عَلَيْكَ بِالصَّوْمِ فَإِنَّهُ لاَ عِدْلَ لَهُ.

”Naredi mi neko djelo” Rekao je: ”Drži se posta, jer mu ništa slično nema.”[4]